Reklama jest dźwignią handlu. Nowe marki, oferujące atrakcyjną formę, mają często większą szanse na zwrócenie uwagi potencjalnego klienta. Stąd kuszące może wydać się wyjrzenie poza kolorystykę narzuconą przez identyfikację graficzną firmy pod pozorem nowej usługi, która w rzeczywistości jest częścią już istniejącej marki. Komisja Nadzoru Finansowego właśnie opublikowało stanowisko w tej sprawie.
Najważniejszą kwestią w tej sprawie jest podkreślenie, że opisany wyżej proceder jest łamaniem prawa firmowego. Klient nie może mieć wątpliwości co do tożsamości firmy, z którą ma podpisać umowę, więc znaki towarowe nienawiązujące do banku są niedozwolone. KNF otrzymywał zapytania od konsumentów w sprawie banków, których nie odnajdowali na liście firm działających w ramach licencji bankowej. Dla przykładu bank, który wprowadza możliwość wymiany walut online powinien nie zostawiać wątpliwości, że mamy do czynienia z ofertą danego banku, a nie nowym kantorem internetowym na rynku.
Odświeżony wizerunek, a także oferowanie nowych usług pod inną niż „firma-matka” nazwą są praktykami, na które Komisja będzie zwracać szczególną uwagę. Zwłaszcza że dopuszcza ona prowadzenie działalności pod inną marką. Podstawowym jednak czynnikiem w ocenie prawidłowości takiego działania będzie łatwość w identyfikacji rzeczywistego podmiotu, z jakim klient ma podpisać umowę. W przeciwnym razie może dojść do złamania prawa firmowego i w efekcie na dany bank może zostać nałożona kara.
KNF w przypadku wprowadzania nowych marek i znaków towarowych usług i marki umieszczenie widocznego i wyraźnej informacji o rzeczywistym właścicielu podmiotu. Dotyczy to zarówno lokali, jak i stron internetowych i innych treści reklamowych oraz formularzy. Da to nie tylko przejrzystość co do oferty bankowej na rynku, ale i jasno pokaże, o jakie firmy mogło konsumentów zgłaszającym sprawę do Komisji Nadzoru Finansowego chodzić.